3.1 Τρέχουσα κατάσταση

Στο διαδικτυακό τόπο της περιφέρειας – pdm.gov.gr –  δεν υπάρχουν υπηρεσίες που να παρέχονται με κάποιο τρόπο ηλεκτρονικά ενώ απουσιάζει και η απλή πληροφόρηση για τα δικαιολογητικά, τις διαδικασίες και τα έντυπα που απαιτούνται για τις συναλλαγές με τους πολίτες και τις επιχειρήσεις. Ακόμα, μέσα από τις συνεντεύξεις καταγραφής των υπηρεσιών, προέκυψε η έλλειψη υπηρεσιοκεντρικής-πολιτοκεντρικής κουλτούρας και τρόπου λειτουργίας στις περισσότερες διευθύνσεις. Η έμφαση δίνεται απο τη σκοπιά της διοίκησης περισσότερο σε θέματα των ακολουθούμενων διαδικασιών παρά στο παραγώμενο τελικό αποτελέσμα και κυρίως στην εμπειρία που εισπράτει ο εκάστοτε συναλλασόμενος με αυτήν πολίτης, επιχείρηση ή άλλος δημόσιος φορέας. Παρά το γεγονός ότι ο νόμος του “Καλλικράτη” φάνηκε να ξεκαθαρίζει το πλέγμα των αρμοδιοτήτων, ακόμα και σήμερα δεν υπάρχει ενιαίος κατάλογος αρμοδιοτήτων της περιφέρειας. Είναι επίσης, απαραίητο να μεταφράζονται οι αρμοδιότητες που περιγράφονται στον “Καλλικράτη” και στην κείμενη νομοθεσία σε υπηρεσίες προς κάθε είδους συναλλασόμενους. Συνολικά, τα υφιστάμενα πληροφοριακά συστήματα έχουν περιθώρια περαιτέρω αξιοποίησης ειδικά με τη μέριμνα για απλές διαδικτυακές εφαρμογές διαλειτουργικότητας με άλλα συστήματα της κεντρικής διοίκησης.

3.2 Περιγραφή δράσης

Συνεχής και μεθοδική ανάπτυξη ηλεκτρονικών υπηρεσιών προς τους πολίτες (G2C), τις επιχειρήσεις (G2B) και άλλους δημόσιους φορείς (G2G). Οι υπηρεσίες θα δομούνται και θα παρουσιάζονται  στη λογική των life events[1]. Σύμφωνα με αυτή τη λογική, οι αλληλεπιδράσεις σε μια ηλεκτρονική υπηρεσία της περιφέρειας αναλύονται, υλοποιούνται και παρέχονται σύμφωνα με την σκοπιά και την οπτική γωνία του εκάστοτε συναλλασόμενου σε αντίθεση με την ‘παραδοσιακή’ αντίληψη που θέλει τις ηλεκτρονικές υπηρεσίες να υλοποιούνται και να παρέχονται σύμφωνα με την εσωτερική γλώσσα και τις αναγκαιότητες της διοίκησης.  Στόχος είναι μέσα από τις ιστοσελίδες της περιφέρειας να μπορεί κάθε συναλλασόμενος να ενημερώνεται με ενιαίο τρόπο, ανεξάρτητα από την περιφερειακή ενότητα όπου διαμένει ή δραστηριοποιείται, για τις υπηρεσίες της περιφέρειας που τον αφορούν, τα απαραίτητα δικαιολογητικά, τις ηλεκτρονικές και άλλες διαδικασίες διεκπεραίωσης καθώς και την πορεία του αιτήματός του.[2]

3.3 Ορόσημα υλοποίησης

• Ενιαία κωδικοποίηση των υπηρεσιών για όλες τις περιφερειακές ενότητες
• Δημιουργία αποθετηρίου υπηρεσιών σε μορφή wiki που θα λειτουργεί ως γνωσιακή βάση
• Προτυποποίηση αιτήσεων και σχετικών εντύπων και καταχώρηση σε κοινό αποθετήριο
• Μοντελοποίηση των εκθέσεων πεπραγμένων με στόχο τη σχετική αυτοματοποίηση της παραγωγής τους
• Δημοσιοποίηση συνόλων δεδομένων όπως προβλέπεται από το νόμο για την εξορισμού ανοικτή διάθεσής τους (μητρώα κλπ)
• Παραγωγική αξιοποίηση υφιστάμενων πληροφοριακών συστημάτων (ΟΠΣΝΑ, πρωτόκολλα, ηλεκτρονική υπογραφή).
• Διαλειτουργικότητα υφιστάμενων συστημάτων: πρόσβαση/διασύνδεση στα μητρώα της ΓΓΠΣ για ολες τις αιτήσεις που χρειάζεται ταυτοποίηση αιτούντος π.χ με βάση τον ΑΦΜ, διαλειτουργία πρωτοκόλλων με στόχο να χρησιμοποιείται ένα κοινό πρωτόκολλο
• Σταδιακή ηλεκτρονική καταχώριση, διεκπεραίωση και παρακολούθηση της πορείας όλων των αιτήσεων.
• Σχεδιασμός ενιαίας αυθεντικοποίησης/πιστοποίησης των χρηστών στις εφαρμογές ηλεκτρονικής διακυβέρνησης
• σύσταση υποομάδας εργασίας που θα ολοκληρώσει πλήρως το θέμα του ενιαίου πρωτοκόλλου
• σύσταση υποομάδας εργασίας για να διερευνήσει το θέμα εκκαθάρισης και
  διαλειτουργικότητα με τα ΟΠΣΝΑ
• παροχή εξουσιοδότησης υπογραφής απο περιφερειάρχη σε αρμόδιους προϊσταμένους υπηρεσιών (π.χ για εσωτερικής διοικητικής φύσεως θέματα) για την επιτάχυνση των διαδικασιών

3.4  Υπεύθυνοι υλοποίησης

• Τμήματα Πληροφορικής κάθε περιφερειακής ενότητας
• ΟΔΕ ηλεκτρονικής διακυβέρνησης
• Ομάδα ΕΠΙΣΕΥ

[1] Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει εισαγάγει τον όρο “life-event services” για να περιγράψει ένα πακέτο υπηρεσιών, οι οποίες σχετίζονται με την ικανοποίηση μιας συγκεκριμένης ανάγκης ενός πολίτη ή μιας επιχείρησης. Στόχος της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι η μετάβαση από την αποσπασματική παροχή των υπηρεσιών αυτών από μεμονωμένους δημόσιους ή και ιδιωτικούς φορείς, στην όσο το δυνατόν πιο ολοκληρωμένη παροχή τους στον πολίτη/επιχείρηση μέσω της συνεργασίας των φορέων αυτών τόσο σε εθνικό όσο και σε διασυνοριακό επίπεδο (cross-border services) [European Commission, 2014].
[2] Δείτε το Citizens Charter Handbook του Center for Good Governance: http://www.cgg.gov.in/publicationdownloads2a/Citizen%20Charter%20Handbook.pdf